Το «μονοπάτι του γκρίνγκο» είναι ένας όρος για τη διαδρομή που ακολουθούν συνήθως οι περισσότεροι τουρίστες και ταξιδιώτες με σακίδιο όταν βρίσκονται στη Νότια Αμερική. Το Machu Picchu, το Salt Flat της Βολιβίας και το άγαλμα του Χριστού του Λυτρωτή στο Ρίο ντε Τζανέιρο έρχονται στο μυαλό.
Ενώ αυτά τα μέρη σίγουρα αξίζει να επισκεφθείτε, υπάρχουν τόσα άλλα καταπληκτικά μέρη σε αυτήν την ευλογημένη από τη φύση και πλούσια σε ιστορία ήπειρο. Εδώ είναι μερικά από τα αγαπημένα μου μέρη για επίσκεψη στη Νότια Αμερική.
1. Εθνικό Πάρκο Ischigualasto & Talampaya, Αργεντινή
Το επαρχιακό πάρκο Ischigualasto και το Εθνικό Πάρκο Talampaya είναι δύο συνεχόμενα πάρκα, που εκτείνονται σε 275.300 εκτάρια στην έρημο περιοχή της Βορειοδυτικής Αργεντινής.
Το πάρκο Ischigualasto είναι γνωστό για τους απόκοσμους βραχώδεις σχηματισμούς του, το λευκό εύθραυστο έδαφος και τις διαφορετικές αποχρώσεις ορυκτών και ιζημάτων, δίνοντάς του ένα σεληνιακό τοπίο και κερδίζοντας τον τίτλο «Κοιλάδα της Σελήνης».
Το πάρκο Talampaya, από την άλλη, ορίζεται από τα μαγευτικά κόκκινα φαράγγια του που έχουν ύψος 150 μέτρα. Διαφορετικές αποχρώσεις του κόκκινου ζωγραφίζουν τους τοίχους των φαραγγιών, σχεδόν παράλληλα, σαν ένα καλλιτεχνικό αριστούργημα.
Και τα δύο πάρκα έχουν γιγάντιες γεωμορφές σε σχήμα μανιταριών και υποβρυχίων. Αυτοί οι σχηματισμοί σμιλεύτηκαν από τον άνεμο, το νερό και πολύ χρόνο.
Η UNESCO απένειμε στα συνεχόμενα πάρκα καθεστώς πολιτιστικής κληρονομιάς, επειδή είναι hotspots για απολιθώματα από την Τριασική περίοδο, δηλαδή δεινόσαυροι που περιφέρονταν σε αυτά τα εδάφη.
2. Quebrada Las Gachas, Κολομβία
Το Quebrada Las Gachas είναι ένα από εκείνα τα μυστικά σημεία που δεν θέλετε να μοιραστείτε. Σαν εξωγήινος σχηματισμός, το Las Gachas είναι ένας κόκκινος, ρηχός ποταμός με πολυάριθμες πισίνες στις οποίες μπορείτε να γλιστρήσετε με την κοιλιά ή απλά να απολαύσετε σαν φυσικό τζακούζι.
Είναι μια πιο προσιτή και πολύ φθηνότερη εναλλακτική από το διάσημο Caño Cristales και σε αντίθεση με το τελευταίο, η εμφάνισή του παραμένει ίδια όλο το χρόνο.
Απέχει 1 ώρα πεζοπορία από τη μικρή πόλη Γουαδαλούπη στην επαρχία Σανταντέρ της Κολομβίας. Η πεζοπορία είναι εύκολη και δύσκολα θα έβλεπες κανέναν στο δρόμο. Οι περισσότεροι άνθρωποι στο ποτάμι είναι ντόπιοι της περιοχής.
Όπως αναφώνησε ένας από αυτούς όταν βρήκα τον δρόμο μου προς τα εκεί: «Καλώς ήλθατε στον Παράδεισο!»
3. Choquequirao, Περού
Η τοποθεσία Choquequirao συχνά συγκρίνεται με το Machu Picchu. Έχουν παρόμοια δομή και αρχιτεκτονική, χρησίμευσαν ως τεράστια θρησκευτικά, πολιτικά και οικονομικά κέντρα της αυτοκρατορίας των Ίνκας και οι δύο πόλεις διέφυγαν από τους Ισπανούς κατακτητές.
Ωστόσο, σε αντίθεση με το Machu Picchu, το Choquequirao δέχεται λιγότερους από 50 επισκέπτες την ημέρα. Ο λόγος οφείλεται στην απομακρυσμένη τοποθεσία του ιστότοπου.
Για να φτάσετε στο Choquequirao, πρέπει να περπατήσετε 2 ημέρες κατά μήκος και να κατεβείτε ένα φαράγγι, να ανεβείτε στην άλλη πλευρά και στη συνέχεια να επιστρέψετε για άλλες 2 ημέρες. Η πεζοπορία είναι ζεστή τη μέρα και κρύο τη νύχτα, χωρίς προβλήματα και εξαιρετικά απότομη, αλλά η γραφική θέα στο φαράγγι και τα ποτάμια το αναπληρώνουν.
Θα νιώσετε σίγουρα μια αίσθηση ολοκλήρωσης καθώς πατάτε στα ερείπια αυτής της πρώην ένδοξης πόλης. Το Choquequirao λέγεται ότι είναι μεγαλύτερο από το Machu Picchu, αλλά μόνο το 30% του έχει ανασκαφεί.
Καλυμμένο από σύννεφα και μια πρόκληση για πρόσβαση, το Choquequirao είναι η πραγματική «Χαμένη Πόλη των Ίνκας».
4. Gocta Falls, Περού
Όχι τόσο διάσημος όσο οι καταρράκτες Iguazu ή οι καταρράκτες Αγγέλων, οι καταρράκτες Gocta είναι ωστόσο ένας εντυπωσιακός καταρράκτης στο βόρειο τμήμα του Περού. Με ύψος 771 μέτρα, είναι ένας από τους ψηλότερους καταρράκτες στον κόσμο.
Για να φτάσετε στη βάση των καταρρακτών, θα πρέπει να περπατήσετε 2 ώρες από τη μικρή πόλη Cocachimba μέσα από ένα πυκνό τροπικό δάσος. Θα ακούσετε τις πτώσεις πριν το δείτε.
Το υψόμετρο της περιοχής Chachapoyas σημαίνει ότι σύννεφα περιστασιακά καλύπτουν την κορυφή των καταρρακτών, δίνοντάς της μια μυστικιστική αίσθηση. ενώ στο κάτω μέρος, το νερό διασκορπίζεται αιθέρια.
Το καλύτερο μέρος των καταρρακτών Gocta είναι παρά το μεγαλείο του, δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου τουρίστες. Μπορείτε να τραβήξετε μια φωτογραφία χωρίς να ανησυχείτε για φωτοβομβιστές.
5. Marble Caves, Χιλή
Οι Μαρμάρινες Σπηλιές στη Χιλή είναι ένα από εκείνα τα μέρη που θα προκαλέσει ταξιδιωτικό φθόνο στους φίλους σας.
Χιλιάδες χρόνια διάβρωσης και εξάντλησης του νερού του παγετώνα παρήγαγαν ομαλές, κυματιστές καμπύλες στη φυσική μαρμάρινη στήλη. Στη σωστή εποχή, το αφρώδες νερό αντανακλά το φως στα μάρμαρα, μετατρέποντάς το σε ένα εξωπραγματικό μπλε σερουλέ.
Μια περιήγηση με σκάφος σας μεταφέρει συνήθως σε 3 κατασκευές: τις Μαρμάρινες Σπηλιές, τον Μαρμάρινο Καθεδρικό Ναό και τα Μαρμάρινα Παρεκκλήσια. Το παρεκκλήσι είναι το πιο πολυφωτογραφημένο, αλλά όλο το μέρος ονομάζεται πιο συχνά Μαρμάρινα Σπήλαια.
Το πιο κοντινό χωριό για διαμονή είναι το Puerto Rio Tranquilo – κατά μήκος του Carretera Austral στη Χιλή.
6. Κάστρο Λάμας, Περού
Μακριά στο βόρειο τμήμα του Περού, το Ταραπότο βρίσκεται πολύ μακριά από το «μονοπάτι του γκρίνγκο». Η πόλη βρίσκεται στην περιοχή των νεφών του Αμαζονίου και περιβάλλεται από καταρράκτες. Ωστόσο, αυτό που ξεχώρισε περισσότερο είναι η μικρή πόλη Lamas, 35 λεπτά μακριά.
Αυτή η πολύχρωμη μικρή πόλη είναι διάσημη για το μεσαιωνικό κάστρο ευρωπαϊκού στιλ, το οποίο είναι εντελώς παράξενο στο δάσος του Αμαζονίου. Αντί να είναι απλώς ένα φτηνό αντίγραφο για παιδιά, αυτό το ψηλό κάστρο 5 επιπέδων κατασκευάστηκε σχολαστικά με ιδιαίτερη προσοχή στη λεπτομέρεια.
Υπάρχουν γλυπτά, σκαλίσματα και εμβλήματα που διακοσμούν τα εσωτερικά δωμάτια και τους εξωτερικούς χώρους και σας κάνουν να νιώθετε σαν να έχετε μόλις μπει στην περίοδο της Αναγέννησης.
Είναι ενδιαφέρον ότι το Castillo de Lamas χτίστηκε από έναν πλούσιο Ιταλό επιχειρηματία που ήθελε να χτίσει κάτι που είχε μεγάλη συναισθηματική αξία για αυτόν. Από τότε, το κάστρο είναι γνωστό ως «Το Κάστρο που έσωσε την πόλη» επειδή δημιούργησε θέσεις εργασίας και έφερε τουρίστες.
7. Samaipata, Βολιβία
Η Samaipata είναι μια ήσυχη πόλη στην ανατολική Βολιβία, φωλιασμένη στα βουνά και περιτριγυρισμένη από ερείπια, καταρράκτες και εθνικά πάρκα. Στα Κέτσουα, «Σαμαϊπάτα» σημαίνει «Ανάπαυση στα Χάιλαντς». Είναι ένα τέλειο σημείο για να είστε μακριά από τη χαοτική ζωή της πόλης της Λα Παζ ή της Σάντα Κρουζ.
Η Samaipata είναι γνωστή για τα ερείπια του El Fuerte, περίπου 15 χιλιόμετρα από την πόλη. Αυτός ο τεράστιος μονόλιθος από σκούρο γρανίτη αποτελεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO λόγω της ιστορικής του σημασίας.
Αυτός ο αρχαιολογικός χώρος έχει επιρροές από τρεις διαφορετικούς πολιτισμούς και χρησίμευε ως πρωτεύουσα της επαρχίας, χώρος τελετών και φρούριο. Σύμφωνα με τα λόγια της UNESCO, το El Fuerte de Samaipata είναι «μια μοναδική μαρτυρία για τις προ-ισπανικές παραδόσεις και πεποιθήσεις, και δεν έχει παράλληλο πουθενά στην Αμερική».
Ένα άλλο κοντινό αξιοθέατο της Samaipata είναι οι καταρράκτες Las Cuevas – μια σειρά από τρεις καταρράκτες που συχνάζουν ντόπιοι και παιδιά που διασκεδάζουν. Αυτό το μέρος ένιωθε σαν μια κρυμμένη όαση στη ζούγκλα.
8. Pukara de Tilcara, Αργεντινή
Η μικρή ορεινή πόλη Tilcara είναι μια από τις πολλές πόλεις στην υπέροχη κοιλάδα της Quebrada de Humahuaca που ανακηρύχθηκε από την UNESCO στα βόρεια της Αργεντινής.
Το αποκορύφωμα της πόλης βρίσκεται σε έναν λόφο 20 λεπτά από την πόλη: το Pukara de Tilcara.
Pukara σημαίνει «φρούριο» στα Κέτσουα, και θεωρήθηκε ότι αυτός ο αρχαιολογικός χώρος ήταν φρούριο. Ωστόσο, αργότερα καθορίστηκε ότι ήταν ένας οχυρωμένος οικισμός πριν από τις Ίνκας με μικρά πέτρινα τετράγωνα σπίτια που χτίστηκαν από τη φυλή Omaguaca κάποια στιγμή μεταξύ της πρώτης χιλιετίας μ.Χ. και του 16ου αιώνα.
Πλαισιωμένα από πολλούς τεράστιους κάκτους, τα σπίτια ποικίλλουν σε μέγεθος και διάταξη – δίνοντας μια αίσθηση κοινωνικής θέσης στο παιχνίδι. Εκτός από σπίτια, υπήρχε επίσης μια εκκλησία και μερικά σημεία ταφής.
Στην κορυφή του λόφου βρίσκεται μια τεράστια μεσοαμερικανική κολοβωμένη πυραμίδα – ένα μνημείο για να τιμήσει τους πρώτους αρχαιολόγους που εργάστηκαν στην τοποθεσία.
9. Purmamarca, Αργεντινή
Η πόλη Purmamarca στη Βόρεια Αργεντινή είναι διάσημη για τον λόφο των επτά χρωμάτων (Cerro de los Siete Colores).
Ο θρύλος λέει ότι τα παιδιά του χωριού ζωγράφιζαν τον άλλοτε θαμπό λόφο τη νύχτα ενώ οι γονείς τους κοιμόντουσαν. Κάθε βράδυ έβαφαν ένα χρώμα και μετά από 7 νύχτες ολοκλήρωναν το αριστούργημά τους. Κάθε χρόνο οι κάτοικοι της Purmamarca έχουν μια γιορτή προς τιμήν της ζωγραφικής του λόφου.
Επιστημονικά, τα διαφορετικά χρώματα σχηματίστηκαν από διάφορους τύπους αργιλόλιθων, αργιλόλιθους, ασβεστόλιθους και άλλους τύπους πετρωμάτων σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Υπερωρίες είχαν ως αποτέλεσμα τα χρώματα της ώχρας, κίτρινο, πορτοκαλί, πράσινο, καφέ, λιλά και βιολετί του λόφου που βλέπουμε σήμερα.
Τόσο η Tilcara όσο και η Purmamarca βρίσκονται στην περιοχή Jujuy της Βόρειας Αργεντινής.
10. Caves of the Hands, Αργεντινή
Το αινιγματικό Cuevas de las Manos (Σπήλαια των Χεριών) στην Αργεντινή είναι η μεγαλύτερη και πιο δραματική έκθεση αποτυπωμάτων χεριών στον κόσμο. Αυτό το αρχαίο έκθεμα τέχνης βράχου πιστεύεται ότι έχει ζωγραφιστεί πριν από περισσότερα από 9000 χρόνια.
Η πλειονότητα των πινάκων είναι αποτυπώματα χεριών, αλλά μερικοί περιλαμβάνουν επίσης απεικονίσεις γουανάκο, ρέας, σκηνές κυνηγιού και εικόνες που πιστεύεται ότι είναι εξωγήινοι και κακά πνεύματα.
Η UNESCO έχει ανακηρύξει το σπήλαιο και τους πίνακές του Μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς για τη μεγάλη του κλίμακα και τη μέθοδο ζωγραφικής.
Ο καλύτερος τρόπος για να φτάσετε εκεί είναι να προσλάβετε έναν οδηγό από το Los Antiguos ή το Perito Moreno στην Αργεντινή. Μην εκπλαγείτε όταν ανακαλύψετε ότι είστε το μόνο άτομο εκεί αν το επισκεφτείτε εκτός εποχής!
11. Gramado, Βραζιλία
Αναφέρετε τη Βραζιλία και οι περισσότεροι θα σκεφτούν ποδόσφαιρο, φαβέλες, παραλίες και Καρναβάλι.
Ωστόσο, στα νότια της Βραζιλίας θα βρείτε ένα ορεινό θέρετρο με παραμυθένια κτίρια, αλπικά σαλέ, σοκολατάκια και καταστήματα με χειροποίητα είδη. Δεν υπάρχουν παραλίες, δεν υπάρχουν φτωχογειτονιές, ούτε καν φανάρια! Τα αυτοκίνητα εδώ σταματούν πραγματικά για να διασχίσετε και αυτό από μόνο του είναι κάτι πρωτόγνωρο σε άλλες πόλεις της Βραζιλίας.
Καλώς ήλθατε στο Gramado: μια πόλη με ξύλινες κατασκευές, ξυλουργικές επεξεργασίες βιβλίων παραμυθιών και κεντρικό δρόμο με επένδυση ορτανσίας. Είναι μια πόλη που θα σας κάνει να νομίζετε ότι βρίσκεστε στην Ευρώπη αντί στη Νότια Αμερική.
Πολλοί ξένοι δεν έχουν ακούσει για το Gramado, αλλά αυτή είναι μια τουριστική πόλη. Οι Βραζιλιάνοι συρρέουν εδώ κατά τη διάρκεια της περιόδου των Χριστουγέννων για τις εορταστικές εκδηλώσεις, τη γραφική λίμνη και τον δροσερό καιρό στο βουνό.
Υπάρχουν πολλά λεωφορεία που κατευθύνονται προς το Gramado που αναχωρούν από το Porto Alegre κάθε μέρα.
12. Κοιλάδα Cocora, Κολομβία
Η κοιλάδα Cocora είναι μια γραφική πεζοπορία στο διαμέρισμα Quindío της Κολομβίας. Αυτή η κοιλάδα είναι η πατρίδα του εθνικού δέντρου της Κολομβίας – και των ψηλότερων δέντρων στον κόσμο – των κέρινων φοινίκων.
Αυτοί οι φοίνικες μπορούν να φτάσουν τα 60 μέτρα και ολοκληρώνονται με μερικά φύλλα φοίνικα, που μοιάζουν με σκηνή κατευθείαν από ένα βιβλίο του Dr. Seuss!
Πώς να αγοράσετε εισιτήρια για το Μάτσου Πίτσου το 2023(Ανοίγει σε νέα καρτέλα)
Ο ευκολότερος τρόπος για να φτάσετε στην Κοιλάδα Cocora είναι να κάνετε μια βόλτα 30 λεπτών με Willy (τοπικό τζιπ) από το Salento. Στην είσοδο του πάρκου έχετε 2 επιλογές: μια εύκολη πεζοπορία 30 λεπτών κατευθείαν στους φοίνικες ή μια διαδρομή 5 ωρών μέσα από την κοιλάδα, στο σύννεφο, διασχίζοντας ποτάμια, πάνω και κάτω λόφους μέχρι να φτάσετε τελικά στο φοίνικες.
Η πεζοπορία 5 ωρών είναι πιο δύσκολη, αλλά σας ανταμείβει με γραφική θέα στο βουνό και φρέσκο αέρα στη ζούγκλα.
13. Καταρράκτες Kaieteur, Γουιάνα
Το Kaieteur Falls είναι το εθνικό στολίδι της Γουιάνας και το πιο εμβληματικό φυσικό αξιοθέατο της. Ωστόσο, είναι εκτός πίστας γιατί οι περισσότεροι τουρίστες δεν φτάνουν καν στη Γουιάνα.
Κεντρική Αμερική: Τέλη διέλευσης συνόρων(Ανοίγει σε νέα καρτέλα)
Αν πάτε στη Γουιάνα, οι καταρράκτες Kaieteur αξίζει την επίσκεψη. Είναι ο μεγαλύτερος καταρράκτης μιας σταγόνας στον κόσμο και θα σας ενθουσιάσει με την εντυπωσιακή ροή και την ομορφιά του. Επιπλέον, υπάρχει σχεδόν πάντα ένα ουράνιο τόξο!
Για να φτάσετε στο Εθνικό Πάρκο Kaieteur, θα πρέπει να κάνετε μια διαδρομή 1 ώρας με το αεροπλάνο από την Τζορτζτάουν, αλλά φεύγει μόνο όταν γεμίσει το αεροπλάνο των 12 θέσεων, ώστε να μπορείτε να περιμένετε μερικές μέρες.
14. Εθνικό Πάρκο Los Arrayanes, Αργεντινή
Το Los Arrayanes είναι ένα εθνικό πάρκο εντός του Εθνικού Πάρκου Greater Nahuel Huapi στην Αργεντινή Παταγονία. Δημιουργήθηκε ειδικά για να προστατεύσει το δάσος του από δέντρα αραγιάν.
Τα δέντρα Arrayan συνήθως αναπτύσσονται μόνο στις όχθες των ποταμών, αλλά εδώ αποτελούν ένα ολόκληρο δάσος. Το Los Arrayanes είναι το «μόνο βατό δάσος Arrayanes στον κόσμο».
Τα δέντρα Arrayan έχουν έναν μεταξένιο-λείο, κανέλας, σκούρο κόκκινο φλοιό με ακανόνιστες λευκές κηλίδες που, μαζί με τα χαρακτηριστικά στριμμένα κλαδιά και τους λοξούς κορμούς τους, σχηματίζουν τα τέλεια φυσικά κάδρα για φωτογραφίες.
10 καλύτερα πράγματα να κάνετε στο Κούσκο του Περού(Ανοίγει σε νέα καρτέλα)
Ρίξτε τη μυστικιστική πορτοκαλί λάμψη από τον απογευματινό ήλιο και θα έχετε ένα μαγικό, γραφικό δάσος. Σύμφωνα με την τοπική λαογραφία, αυτό το δάσος ενέπνευσε τον Walt Disney να δημιουργήσει το «Bambi».
Η πιο κοντινή πόλη στο Εθνικό Πάρκο Los Arrayanes είναι η Villa la Angostura. Από την είσοδο του μεγαλύτερου εθνικού πάρκου μπορείτε να επιλέξετε να κάνετε πεζοπορία 12 χιλιομέτρων ή να κάνετε μια βόλτα με καταμαράν 45 λεπτών στο Los Arrayanes.
15. Φυσικό καταφύγιο Cerro Castillo, Χιλή
Το Εθνικό Καταφύγιο Cerro Castillo είναι μια μεγάλη, άγρια ορεινή περιοχή με παγετώνες, λιμνοθάλασσες και εντυπωσιακά κωδωνοστάσια από βασάλτη. Η κορωνίδα του πάρκου είναι το (σχεδόν) συμμετρικό Cerro Castillo (Λόφος του Κάστρου).
Το φυσικό καταφύγιο βρίσκεται στη Χιλιανή Παταγονία και όπως πολλά αξιοθέατα στην Παταγονία, μπορείτε να κάνετε μια ημερήσια πεζοπορία ή μια πολυήμερη πεζοπορία. Είτε έτσι είτε αλλιώς, θα είστε ένας από τους λίγους πεζοπόρους σε αυτό το φυσικό καταφύγιο.
20 καλύτερα εθνικά πάρκα στη Νότια Αμερική(Ανοίγει σε νέα καρτέλα)
Ο δρόμος μέχρι το «κάστρο» περιλαμβάνει την αναρρίχηση σε απότομους διακόπτες, τη διάσχιση πολλών ποταμών και την αναρρίχηση πάνω από χαλαρούς βράχους, αλλά όταν τελικά φτάσετε στη λίμνη του παγετώνα κάτω από τους οδοντωτούς χιονισμένους πυργίσκους, θα νιώσετε μια αίσθηση ολοκλήρωσης που δεν θα μοιραστείτε άλλους τουρίστες.
Με λίγες υποδομές πεζοπορίας και σχεδόν καθόλου πινακίδες καθοδήγησης, δεν μπορείτε να αναρωτηθείτε αν ήταν έτσι η Παταγονία πριν χτυπήσει ο μαζικός τουρισμός.
Το Villa Cerro Castillo είναι το χωριό όπου θα προετοιμαστείτε για το ταξίδι σας.
Πέρασα ένα χρόνο κάνοντας σακίδιο στη Νότια Αμερική και μετά βίας γρατσούνισα την επιφάνεια. Ελπίζω αυτή η λίστα να χρησιμεύσει ως αφετηρία για να απομακρυνθείτε από το μονοπάτι του γκρίνγκο και να εξερευνήσετε τα πραγματικά κρυμμένα πετράδια!
Πολλές φορές οι καλύτερες εμπειρίες είναι σε μέρη που δεν είχαν ξανακούσει.
